پژوهش حاضر با رویکرد کیفی انجام گرفت. مشارکت کنندگان بالقوه مدیران مدارس دوره های ابتدایی و متوسطه شهر شیراز با سابقه مدیریت بیش از ده سال بودند. به منظور انتخاب مشارکت کنندگان از نمونه گیری نظری به شیوه هدفمند استفاده شد. داده ها با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته با 16 نفر از مدیران جمع آوری و به شیوه تحلیل محتوا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. روایی و پایایی با استفاده از حلقه های بازخورد و انجام مصاحبه مجدد توسط پژوهشگر همکار بررسی و مورد تأیید قرار گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات نشان داد مدیران مدارس از نظام ارزیابی عملکرد خویش ناراضی بوده و عمده مشکلات و نارسایی ها را ناشی از شیوه ارزیابی نامناسب و شاخص های تدوین شده می دانند، که موضوع خود باعث بوجود آمدن مسائلی از قبیل ایجاد نفاق و بدبینی سازمانی، بهره وری پایین، ایجاد سکون در فرایند یاددهی و یادگیری، رشد بیعدالتی و بی اعتمادی سازمانی، کاهش انگیزه و تغییر پست، فرسودگی شغلی و ..... می شود که در دو مقوله آسیب های فردی و سازمانی طبقه بندی گردید.
