هدف پژوهش حاضر تعیین وضعیت آوای سازمانی کارکنان دانشگاه بوعلی سینا در سال تحصیلی 97-96 بود. روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی بود و جامعه ی آماری شامل کلیه ی کارکنان دانشگاه بوعلی سینا به تعداد 704 نفر بود. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی و بر اساس جدول کرجسی و مورگان 256نفر به عنوان نمونه برآورد گردید. برای گردآوری داده های پژوهش از پرسشنامه ی آوای سازمانی هامس (2012) استفاده شده است. روایی پرسشنامه با استفاده از روایی محتوا یی و صوری و پایایی آن نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 0/95 به دست آمد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون t تک گروهی و آزمون t گروههای مستقل استفاده شد. نتایج آزمون t تک گروهی نشان داد که میزان آوای سازمانی کارکنان دانشگاه بوعلی سینا کمتر از حد متوسط است. همچنین نتایج آزمون t گیروه های مستقل نشان داد میزان آوای سازمانی کارکنان مرد بیشتر از کارکنان زن است.
