پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه اعتماد سازمانی و بدبینی سازمانی در بین کارکنان دانشگاه بوعلی سینا انجام شده است. روش تحقیق، توصیفی و طرح پژوهشی همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری و تحلیل مسیر است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان دانشگاه بوعلی سینا همدان به تعداد 740 نفرمی باشد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی نمونه ای به حجم 265 نفر به عنوان نمونه آماری پژوهش جهت مطالعه انتخاب شدند. برای گردآوری داده های پژوهش از دو پرسشنامه استاندارد، اعتماد سازمانی و بدبینی سازمانی استفاده شد. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از روش آلفای کرونباخ به ترتیب 86/0 و 92/0 به دست آمد. داده های پژوهش پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزارهای آماری SPSS و LISREL تجزیه و تحلیل شدند. نتایج معادلات ساختاری نشان داد که اثر اعتماد سازمانی بر بدبینی سازمانی منفی و معنادار است. همچنین نتایج تحلیل مسیر نشان داد که اثر اعتماد به همکاران بر بعد عاطفی بدبینی منفی و معنا دار است، ولی بر ابعاد رفتاری و شناختی بدبینی معنا دار نمی باشد. اثر اعتماد به مدیریت بر ابعاد عاطفی، رفتاری و شناختی بدبینی منفی و معنا دار است. اثر اعتماد به محیط کاری بر ابعاد عاطفی و رفتاری بدبینی معنا دار نمی باشد ولی بر بعد شناختی بدبینی منفی و معنا دار است.
