هدف پژوهش حاضر، ارتباط سرمایه اجتماعی با کار تیمی کارکنان دانشگاه بوعلی سینا بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه کارکنان دانشگاه بوعلی سینا به تعداد 748 نفر بود، که به شیوه تصادفی طبقه ای نسبی، و مطابق با جدول کرجسی و مورگان نمونه ای به حجم 254نفر انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه های سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال(2000) و کار-تیمی لنچیونی(2004) بود. روایی پرسشنامه ها از طریق روایی محتوایی به وسیله صاحب نظران و پایایی پرسشنامه های سرمایه اجتماعی(89/0) و کار تیمی(88/0) با روش آلفای کرونباخ تعیین شد. داده های پژوهش با استفاده از آزمونt تک گروهی، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون همزمان تجزیه و تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که وضعیت سرمایه اجتماعی کارکنان دانشگاه بوعلی سینا بالاتر از حد متوسط(3) و میزان کار تیمی آنان در حد متوسط(3) بود. بین سرمایه اجتماعی و کار تیمی کارکنان رابطه مثبت و معنادار(0001/0=p و 680/0=r) مشاهده شد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که مؤلفه های سرمایه رابطه ای و سرمایه شناختی قدرت پیش بینی کار تیمی را دارند.
