سیروس قنبری

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین هوش معنوی و کیفیت زندگی کاری با خودکارآمدی معلمان مدارس ابتدایی شهر همدان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری کلیه معلمان مدارس ابتدایی شهر همدان در سال تحصیلی94-1393 به تعداد 1542 نفر(92 مرد و 1450 زن)بوده و حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان به تعداد 310 آزمودنی(19 مرد و 291 زن)برآورد گردید که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی انتخاب شدند. گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه های هوش معنوی هیلد برانت(2011)، کیفیت زندگی کاری ریچارد والتون(1973) و خودکارآمدی اسچانن- موران و وولفولک(2001) انجام شد و روایی محتوایی پرسشنامه های پژوهش با بهره گیری از دیدگاه صاحب نظران قرار گرفت. پایایی پرسشنامه هوش معنوی90/0، کیفیت زندگی کاری 93/0 و خودکارآمدی معلمان 91/0 با روش آلفای کرونباخ تعیین شد و داده های جمع آوری شده به کمک روش های آمار توصیفی مانند: جدول، فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار و نیز از روش های آمار استنباطی در حد آزمون کالموگروف- اسمیرونوف،آزمون t تک گروهی، ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که وضعیت هوش معنوی و خودکارآمدی معلمان مدارس ابتدایی شهر همدان بالاتراز حد متوسط(3) و هم چنین وضعیت کیفیت زندگی کاری آنان در حد متوسط(3) بود. بین هوش معنوی و خودکارآمدی معلمان رابطه مثبت ومعنادار (0001/0=p و 327/0=r)، هم چنین بین کیفیت زندگی کاری و خودکارآمدی معلمان رابطه مثبت ومعنادار(0001/0=p و 227/0=r) وجود داشت. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که از طریق هوش معنوی و کیفیت زندگی کاری معلمان می توان خودکارآمدی معلمان را پیش بینی کرد.