پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر سبک رهبری تحولی- تعاملی مدیران بر روی میزان درگیری شغلی معلمان مدارس ابتدایی انجام شده است. این تحقیق بر حسب هدف کاربردی و بر اساس شیوه گردآوری داده ها توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه مورد بررسی این پژوهش کلیه مدیران و معلمان مدارس ابتدایی شهر همدان در سال تحصیلی 93-92 می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی، حجم نمونه مدیران مطابق جدول کرجسی و مورگان 108 نفر و با روش نمونه گیری تصادفی ساده حجم نمونه معلمان 297 نفر انتخاب گردید. برای گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامه استاندارد چند عاملی رهبری باس و آولیو و درگیری شغلی کانونگو استفاده شده است. برای تجزیه وتحلیل داده ها از ضریب همبستگی، آزمون t تک نمونه، تکنیک تحلیلی عاملی تأییدی و مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای LISREL و SPSS انجام شد. نتایج تحلیل روابط ساختاری نشان داد رهبری تحولی با ضریب مسیر بالایی که در سطح خطای 01/0 با درگیری شغلی معلمان دارد می تواند عاملی مؤثر و قدرتمند برای رضایت شغلی و در نهایت درگیری شغلی معلمان محسوب شود، اما از بین 4مؤلفه رهبری تحولی، دو مؤلفه انگیزش الهام بخش و محرکات ذهنی مدیران بترتیب بیشترین تأثیر معنادار را در سطح 01/0 بر روی درگیری شغلی معلمان داشتند. همچنین رابطه علّی نسبتاً قوی میان رهبری تعاملی و درگیری شغلی معلمان وجود دارد اگرچه این تأثیر نسبت به رهبری تحولی کمتر است اما در سطح 01/0 مثبت و معنادار است. با توجه به یافته ها از سه مؤلفه رهبری تعاملی، مدیریت مبتنی بر استثناء فعال تأثیر مثبت و معناداری بر درگیری شغلی داشت، اما تأثیر مدیریت مبتنی بر استثناء منفعل مدیران بر روی درگیری شغلی معلمان منفی و معنادار بود. بر اساس تجزیه و تحلیل داده ها، مدل ساختاری درگیری شغلی معلمان با توجه به سبک رهبری مدیران در جامعه مورد مطالعه با توجه به شاخص های برازش دارای برازش مناسب است. بر همین اساس قابلیت به کارگیری در جامعه موردنظر را داراست.
