پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطۀ بین رفتار شهروندی سازمانی و درگیری شغلی پرستاران بیمارستان تخصصی وفوق تخصصی بعثت شهر همدان انجام شده است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است، جامعۀ آماری شامل کلیۀ پرستاران بیمارستان بعثت شهر همدان در سال 1851 است که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده و مطابق فرمول کوکران نمونه ای به حجم 138 آزمودنی انتخاب شد. ابزار پژوهش، پرسشنامه های استاندارد رفتار شهروندی سازمانی اورگان و 0بود. یافته ها نشان داد که بین میزان رفتار / 0 و درگیری شغلی کانونگو ) 1531 ( با پایایی 68 / کانوسکی) 1558 ( با پایایی 39 شهروندی سازمانی و درگیری شغلی پرستاران رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیونی نیز نشان داد که از میان ابعاد پنج گانۀ رفتار شهروندی سازمانی، ابعاد ادب و ملاحظه، نوع دوستی و فضیلت شهروندی پیش بینی کنندۀ معناداری برای درگیری شغلی هستند.
