هدف از این پایان نامه، بررسی رابطه بین سازمان یادگیرنده با بالندگی سازمانی و خلاقیت شغلی از دیدگاه کارکنان اداری نواحی چهارگانه آموزش و پرورش شهر شیراز در سال تحصیلی 93-1392 بود. روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری تحقیق را کلیه کارکنان اداری نواحی چهارگانه آموزش و پرورش شهر شیراز تشکیل می داد که تعداد آن ها 459 نفر (326 نفر مرد و 133 نفر زن) می باشد. نمونه مورد نظر از طریق فرمول کوکران 210 نفر تعیین شد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی انتخاب گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات این تحقیق سه پرسشنامه سازمان یادگیرنده (یار محمد زاده، 1385)، بالندگی سازمانی (تقی زاده، 1388) و خلاقیت شغلی (هاشمی، 1382) بود. روایی محتوایی پرسشنامه ها به وسیله متخصصان مدیریت آموزشی مورد تأیید قرار گرفت. با استفاده از روش آلفای کرانباخ، پایایی پرسشنامه های مورد نظر به ترتیب 97/0، 93/0 و 89/0 به دست آمد. داده ها از طریق نرم افزار SPSS و در دو سطح آمار توصیفی از قبیل جدول، نمودار، میانگین، انحراف معیار، درصد فراوانی و آمار استنباطی (آزمون کالموگروف – اسمیرونوف، t تک نمونه ای، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره گام به گام) انجام شد. نتایج تحقیق بیانگر آن است که وضعیت سازمان یادگیرنده، بالندگی سازمانی و خلاقیت شغلی کارکنان اداری در نواحی چهارگانه آموزش و پرورش شهر شیراز بالاتر از سطح متوسط است. همچنین، نتایج تحقیق رابطه مثبت و معناداری را بین سازمان یادگیرنده و مؤلفه های آن با بالندگی سازمانی و خلاقیت شغلی نشان می دهد. با استفاده از رگرسیون گام به گام، یافته ها نشان می دهد که از بین مؤلفه های سازمان یادگیرنده، سه مؤلفه آرمان مشترک، الگوهای ذهنی و یادگیری تیمی، قدرت پیش بینی متغیر بالندگی سازمانی را دارند. به علاوه، نتایج نشان داد که از بین مؤلفه های سازمان یادگیرنده، تنها مؤلفه قابلیت فردی، از توانایی پیش بینی خلاقیت شغلی برخوردار است.
