هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه سبک های رهبری تحولی، تبادلی با اثر بخشی سازمانی و مقایسه آن در بین مدارس ابتدایی هیأت امنایی و عادی استان همدان در سال تحصیلی 92-1391 بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه معلمان مدارس ابتدایی هیأت امنایی و عادی استان همدان به تعداد 5137 نفر بوده و حجم نمونه براساس فرمول کوکران به تعداد 582 آزمودنی( مدارس هیأت امنایی 226 معلم و مدارس عادی 356 معلم) تعیین گردید. روش نمونه گیری با استفاده از نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی انجام شد. برای جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه با عناوین: سبک های رهبری بس و اولیو(1995) و اثربخشی سازمانی هریسون(2008) استفاده گردید. برای تعیین روایی پرسشنامه ها از روش روایی محتوایی و برای سنجش میزان پایایی، از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. ضریب پایایی محاسبه شده برای پرسشنامه های سبک های رهبری و اثربخشی سازمانی به ترتیب 0/915 و 0/965 برآورد گردید. یافته ها حاکی از آن است که میانگین به کارگیری سبک های رهبری تحولی، تبادلی و اثربخشی سازمانی در مدارس هیأت امنایی و عادی استان همدان بالاتر از سطح متوسط است. آزمون t گروه های مستقل آشکار کرد که مدیران مدارس هیات امنایی، بیشتر سبک رهبری تحولی و مدیران مدارس عادی، بیشتر سبک رهبری تبادلی را مورد استفاده قرار می دهند. به علاوه وضعیت اثربخشی سازمانی مدارس هیأت امنایی نسبت به مدارس عادی بهتر است. ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین سبک های رهبری تحولی، تبادلی با اثربخشی سازمانی در کلیه مدارس، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون بیانگر آن است که از بین ابعاد سبک های رهبری در مدارس هیأت امنایی، مولفه های ملاحضات فردی، تحریک ذهنی و نفوذ آرمانی؛ در مدارس عادی، ویژگی های تحریک ذهنی و مدیریت استثناء بیشترین تأثیر را در پیش بینی اثر بخشی سازمانی دارند.
