فیلیب هامون، نظریه پرداز معاصر فرانسوی، از جمل ه صاحب نظرانی است که از زاویه ی دید جدیدی به این عنصر نگریسته است. نظریهی وی به دلیل دربرگرفتن آراء نظری هپردازان پیشین، جامع ترین نظریه پیرامون عنصر شخصیت است و مبتنی بر چهار اصل است : 1) انواع شخصیت - که عبارتند از شخصیت های مرجعی (تاریخی، اجتماعی، اسطوره ای و مجازی)، شخصی تهای واسطه و شخصیت های اشاره گر (بیانگر حضور خواننده و نویسنده )، 2) مدلول شخصیت ، 3) دال شخصیت اثر بهاء طاهر، ،« خالتی صفیه و الدیر » 4) سطوح توصیف شخصیت می باشد . شخصیت در رمان رمان نویس مصری معاصر، نقش بسیار برجسته ای ایفا می کند . لذا این پژوهش با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی درصدد است عنصر شخصیت را در این رمان، از منظر فلیپ هامون بررسی کند . نتایج به دست آمده حاکی است که بهاء طاهر ضمن استفاده از شخصی ت های تاریخی، اجتماعی و مجازی در این رمان، به تمام شخصیت ها فرصت حضور در داستان را بخشیده و جایگاهی برای نویسنده و خواننده در نظر گرفته و با وصف ابعاد ظاهری، درونی و اجتماعی شخصی ت ها توانسته است؛ خواننده را در مقابل تصویری تمام نما از شخصی تها قراردهد. وی اشاره به مدلول شخصیت ها را به راوی داستان سپرده است و در انتخاب اسامی (دال) شخصیت ها سعی نموده است بین اسامی و معنای دلالی آن ها همسویی و هماهنگی ایجاد نماید.
