ارتباط بین اندازه ک سهای تزویج یک گروه متناهی و ساختار آن گروه همواره مورد توجه بوده است. در این پایان- نامه حل پذیری گروههای با چهار اندازه ک س تزویج مورد بررسی قرار میگیرد و نشان داده میشود که اگر مجموعه اندازه ک سهای تزویج گروه G مجموعه }m,n,mn,1{ باشد به طوری که m و n اعداد صحیح مثبتی هستند که یکدیگر را نمیشمارند، آنگاه G، تحت یک فاکتور مرکزی یک }p,q{– گروه است. به ویژه G حلپذیر است. نتایج این پایاننامه بر اساس مرجع [1] نگاشته شده است