سعید عیسی زاده

آیا بیکاری در روستا پاره ای از مشکلات بیکاری جامعه است ؟ پاسخ قطعا در کشور ما مثبت است. به طوری که آمارها نشان میدهد طی دوره 90-1345 سهم جمعیتی روستاها از 62 درصد به 28.5 درصد کاهش یافته است. در حالی که نرخ شهرنشینی در دنیا طبق آخرین آمار موجود در سال 2014، معادل 54 درصد می باشد . آیا همین روستا می تواند پاره ای از راه حل بیکاری باشد؟ این سوالی است که این طرح درصدد اثبات مثبت بودن پاسخ آن می باشد. در شرایط مشابه در سایر کشورها ، بجای اتخاذ سیاست های انفعالی - وانتقال مشکلات روستا به شهر و در نتیجه افزودن بر مشکلات عدیده شهری- از پتانسیل های موجود در روستا برای حل مشکل خودش استفاده شده است.بطوریکه روستا بجای مشکل ، قسمتی از راه حل معضلات بیکاری جامعه شده است مانند کشورهای ژاپن و چین و تایلند و... . در کشورهای اشاره شده از توسعه روستایی درون زا بعنوان سیاستی برای توسعه اشتغال پایدار و رفع فقر و ارتقاء سطح درآمدها استفاده شده است و بدین ترتیب مشکل مهاجرت روستائیان به مهاجرت معکوس تبدیل ومیزان فقر روستائی و بیکاری شهری کاهش یافته است. با استفاده از ظرفیت های روستاها در امر تولید و ایجاد ارتباط با مراکز مصرف شهری، در سطوح منطقه ای، ملی و بین المللی و کمک به ایجاد خوشه های صنعتی و بنگاه های کوچک و متوسط مقیاس صنعتی در مناطق روستایی امکانی برای توسعه از طریق صنعتی کردن روستاها در کشورهای مذکور فراهم شده است. در کل، صنعتی شدن روستاها و توسعه روستایی درون زا و خودجوش، پیامدهای ارزشمندی در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه داشته است. ایجاد اشتغال پایدار، افزایش رفاه ، کاهش مهاجرت از روستا به شهر و پایدار نمودن جمعیت روستایی و در نتیجه جمعیت شهری پاره ای ازاین پیامدها است. این صنایع قادرند با جذب نیروی کار مازاد بخش کشاورزی، گسترش آموزش و ارتقای مهارتها زمینه ی مناسبی جهت توسعه ی مناطق روستایی فراهم آورند. صنعت روستایی از طرفی با ایجاد پیوند با سایر بخشهای اقتصادی به کاهش نابرابری های منطقه ای کمک می کند.بجای افزایش حجم بخش غیر رسمی اقتصاد در اثر مهاجرت در مناطق شهری کشورمان، امکان ایجاد اشتغال پایدار در بخش رسمی اقتصاد در مناطق روستایی بوجود خواهد آمد.لذا با سیاست گذاری آگاهانه و هدفدار می توانیم با توجه به پتانسیل های موجود در هر منطقه روستایی و اتصال روستا به کانون های مصر