تورم از متغیرهای تاثیرگذار اقتصاد است و نحوه شکل گیری انتظارات تورمی برای سیاستگذاران و کارگزاران اقتصادی دارای اهمیت فراوانی است. در مدلهای رایج اقتصاد کلان اغلب انتظارات عاملان اقتصادی همگن و عقلایی در نظر گرفته می شود، در دنیای واقعی امکان وجود ناهمگنی در انتظارات عاملان اقتصادی وجود دارد و با مطرح شدن روش های جدید مدلسازی محاسباتی مبتنی بر عامل، زمینه بررسی علمی ناهمگنی انتظارات فراهم شده است. بعلاوه با مطرح شدن اقتصاد رفتاری مفهوم عقلانیت با توجه به محدودیت های شناختی عامل اقتصادی با چالش جدی روبرو شده است و ممکن است به دلایل محدودیت های شناختی عامل اقتصادی انتظارات عقلایی شکل نگیرد. در این مطالعه ضمن تاکید بر نقش انتظارات در تغییرات متغیرهای اقتصادی به بررسی علل و عوامل پیدایش مدلهای مبتنی بر عامل و ضعف سایر مدلهای رایج از جمله مدلهای تعادل عمومی پویا تصادفی می پردازیم. در نظریات رایج تورم، انتظارات تورمی به عنوان یکی از عوامل تاثیر گذار بر نرخ تورم آتی است. در سال های اخیر نرخ های تورم در اقتصاد ایران بالا بوده و به طور مستمر وجود داشته و این مساله بر انتظارات عاملان اقتصادی برای پیش بینی تورم دوره های آتی تاثیرگذار است. نوسانات تورم و ماندگاری تورم در اقتصاد ایران تاثیر فراوانی بر سایر متغیرهای اقتصادی از جمله رشد اقتصادی و سطح رفاه خانوارها دارد. با توجه به اینکه تورم از عوامل متفاوتی تاثیر می پذیرد، تاثیر انتظارات تورمی بر تغییرات نرخ تورم آتی در کنار سایر متغیرها قابل توجه است. نوسانات نرخ تورم بی ثباتی و عدم تعادلهای اقتصاد را افزایش خواهد داد. در این تحقیق تلاش شده است تا نقش انتظارات تورمی ناهمگن عوامل اقتصادی به عنوان یک عامل غیربنیادی در نحوه شکل گیری و ماندگاری تورم ایران در سالهای 1357 تا 1391 با استفاده از رهیافت اقتصاد محاسباتی مبتنی برعامل توضیح داده شود. برای آزمون فرضیه فوق افراد جامعه به دوگروه با انتظارات برون یابانه و یا بازگشت به میانگین تقسیم شده اند و تعامل این دو گروه ناهمگن تورم انتظاری جامعه را شکل خواهد داد. در مدلهای مبتنی بر عوامل، مدلسازی به گونه ای انجام می گردد که افراد با انتظارات متفاوت بر یکدیگر تاثیرگذار بوده و رفتار آنها موجب پویایی و تغییر سهم هر گروه در جامعه می شود. به معنای دیگر پویایی اجتماعی(Social dynamic )، بین افرا
