سعید عزیزیان

امروزه یکی از چالش هایی که جامعه‌ی بشری با آن مواجه است، کمبود آب شیرین میباشد. علارغم اینکه قسمت عمده‌ی سطح کره‌ی زمین را آب فراگرفته است، ولی تنها حدود ٪2.5 از آن، اختصاص به آب شیرین دارد [1]. باتوجه به رشد جمعیت، افزایش آلودگی آب ها، رشد صنایع، مشکلات زیست محیطی، تامین آب شیرین به یکی از چالش های مهم جامعه‌ی جهانی تبدیل شده‌است. یکی از روش های مفید برای تامین آب شیرین، نمک زدایی آب شور میباشد. روش های مختلفی با هدف نمک زدایی آب شور وجود دارد، از جمله میتوان به روش های: اسمز معکوس، نمک زدایی با استفاده از غشاء و تقطیر چند مرحله ای اشاره کرد. روش های ذکر شده دارای یک سری معایب میباشند از جمله: مقرون به صرفه نیستند، نیاز به مصرف زیاد انرژی دارند و همچنین منجر به نشر مقادیر زیاد کربن دی اکسید می شوند. یکی از کاندید های مفید و عالی منبع انرژی جایگزین، خورشید میباشد، زیرا خورشید بزرگ ترین منبع انرژی تجدید پذیر کره‌ی زمین است. روش تولید بخار خورشیدی با هدف نمک زدایی آب شور مورد توجه پژوهشگران گرفته است. اساس این روش، تبدیل انرژی خورشیدی به گرما و به دنبال آن تولید بخار از آب و در نهایت زدودن انواع آلودگی ها از آب است. پارامتر کلیدی در این سیستم ها استفاده از مواد فوتوترمال است، که وظیفه‌ی آن ها جذب انرژی خورشید با حداقل بازتاب و نشر نور است. مواد فوتوترمال را میتوان به چند دسته تقسیم بندی کرد که شامل: مواد کربنی [2] ، پلیمر ها [3]، مواد نیمه رسانا [4]، زیست توده ها [5] و نانوساختار های فلزی [6] است. از بین انواع سیستم های تبخیر خورشیدی، سیستم های تبخیر خورشیدی در سطح مشترک، بازده بالاتری دارند و بسیار مورد توجه قرار گرفته است. در این کار برای اولین بار با روش آسان، کم هزینه، سریع، جاذب نور برپایه‌ی کربن با ترشوندگی متفاوت سنتز شد. ماده سنتز شده عملکرد بسیار خوبی درجذب موثر طیف تابشی خورشید دارد و سرعت تبدیل نور به گرما در آن بالا می باشد