خانواده، مهمترین عامل در میان عوامل متعددی است که میتواند باعث تسهیل رشد و شخصیت کودک یا بازداری آن شود. رشد در اوایل کودکی از طریق عوامل محیطی مانند خانواده، مراقبان، محیط اطراف و فرهنگ تحت تأثیر قرار میگیرد. رشد بهینه در کودکان به محرکهای محیطی- حمایتی و رابطه قوی با مراقبان اولیه مانند والدین بستگی دارد . میزان تأثیر والدین تا حدودی به فراوانی، مدت، شدت و کیفیت تماسهای اجتماعی آنان با فرزندانشان مرتبط است. والدینی که از لحاظ عاطفی به فرزندان خود نزدیک هستند، بیشتر از والدینی که با فرزندان خود رابطه چندانی ندارند، بر فرزندان تأثیر می گذارند. در هر سال، به علت فشارهای اقتصادی و اجتماعی، والدین، شمار زیادی از کودکان را در جامعه رها می کنند و رایج ترین شکل مراقبت از کودکان طرد شده در سراسر جهان، مراقبت در پرورشگاه است. مرگ والدین، مشکلات خانوادگی و مالی، برخی از مهمترین دلایل سپردن کودکان به پرورشگاه است. از سوی دیگر یکی از مهمترین مسئولیت های خانواده پرورش و تربیت فرزندان است، چه بسا بسیارند خانواده هایی که توانایی و آمادگی این رسالت بزرگ را ندارند و فرزندان خود را برای مراقبت به سازمان های پرورشگاهی می سپارند.
