بازیهای رایانه ای امروزه در میان کودکان و نوجوانان فراگیر شده است. با وجود آنکه بازیهای رایانه ای در جای خود می تواند اثرات مثبتی از جمله در تکامل شخصیت و رفتار، پرورش استعدادها، ایجاد خلاقیت، پرورش تمرکز و قدرت، افزایش بهره هوشی، آموزش مفاهیم پیچیده و انتقال فرهنگ داشته باشد اما در عین حال می بایست از اثرات منفی این نوع بازیها کاست. جدیدترین بازیها به صورت Play Station و CD عرضه می شود و از آنجا که به تلویزیون وصل می شود، دارای واقع نمایی تصاویر بسیار بالاست به نحوی که کودک و نوجوان خود را در نقش و هیبت قهرمان بازی تصور می کند. بر این اساس، بسیار ضروری است که از ساختن آن دسته از بازیهای رایانه ای که قهرمان داستان در صدد کشتن گروهی قومی و نژادی می باشد به شدت پرهیز شود. در واقع، آن نوع از بازیهای رایانه ای که نتیجه و پایان بخش بازی، نابودی یک گروه قومی و نژادی است می تواند تبعات خطرناکی در دنیای واقعی به دنبال داشته باشد، بذر نفرت قومی و نژادی را در ذهن و روان کودکان و نوجوانان بکارد و تهدیدی علیه صلح و امنیت منطقه ای و بین المللی در درازمدت باشد. نظر به اهمیت مبارزه با تنفر نژادی و قومی؛ ماده 20 میثاق حقوق مدنی و سیاسی به صورت ویژه، بر ضرورت اعمال این محدودیت خاص بر آزادی بیان ( Freedom of Expression ) تاکید کرده است و هرگونه دعوت و ترغیب به تنفر ملی، نژادی یا مذهبی که محرک تبعیض، مخاصمه و یا توسل به زور باشد را ممنوع کرده است. همین قاعده و تعهد با تفصیل بیشتر در کنوانسیون منع تبعیض نژادی 1965 تکرار شده است. بنابراین رعایت این تعهد در حوزه بازیهای رایانه ای ضرورت دارد.
