روایت شنو کسی است که راوی او را مورد خطاب قرار می دهد، و نقش تعیین کننده ای در ساختار روایت دارد. بررسی و تحلیل روایت شنو شالوده ای است برای شناخت فرم و چگونگی ارائه حوادث داستانی به نحوی که مفهوم تازه ای را به مخاطب القا کند. این حوزه از دانش تا جائی پیشرفت نموده که می توان آن را به عنوان یک شاخه علمی از روایت، بررسی نمود. رمان الطنطوریه، اثر رضوی عاشور، نویسنده ی معاصر مصری به دلیل پتانسیل و تکنیک های خاص روائی، گزینه ای مناسب برای مطالعات روایت شناسی محسوب می شود. نویسنده در این رمان نشان داده است که راوی برای آفرینش جهان روایی خود، روایت شنو خاص خود را مخاطب قرار داده است. روایت شنو در این رمان، جزو شخصیت ها(حسن) و درون داستانی است او برای دفاع از ارزش های میهن و ثبت دلاوری های مردم سلحشور سرزمینش، به مادر پیشنهاد نگارش رمان را می دهد و همو مخاطب مادر قرار می گیرد. نقش روایت شنو در داستان مذکور چنان تعیین کننده است که نبود آن مساوی با عدم آفرینش جهان داستانی الطنطوریه است. نگرش روایت شنو همسو با جهان بینی راوی است و از کنشگران اصلی داستان نیز محسوب می شود. علاوه بر روایت شنو اصلی، شخصیت های دیگر و از جمله راوی، درجایگاه روایت شنو نقش ایفاکرده اند و نویسنده در این رمان، نکاتی را بیان نموده که متوجه روایت شنو برون داستانی(خواننده) نیز می شود. این پژوهش با روش توصیفی -تحلیلی به شرح و توضیح ابعاد و موقعیت شناختی روایت شنو پرداخته تا با درک و فهم آن عناصر، عرصه برای کشف، شهود، درک عمیق و روش تولید معنا از متن رضوی عاشور فراهم کند.
