تصمیم سازی دارای قدمتی دیرینه است، اما دربارۀ خاستگاه آن ابهام وجود دارد؛ بااین وجود، می توان سرمنشاء برنامه ریزی چندهدفه را با استفاده از نشانه هایی پیدا کرد. می توان نخستین مرجع شناخته شده دربارۀ تصمیم سازی چندمعیاره (اگرچه در آن زمان با این عنوان نامیده نمی شد) را در آثار بنجامین فرانکلین (1706-1790)، سیاستمدارآمریکایی، پیدا کرد. او از یک سیستم سادۀ کاغذی برای تصمیم گیری دربارۀ جایگاه خود در مسائل مهم استفاده می کرد. فرانکلین در نامه ای خطاب به دوستش جوزف پریستلی روش خود را اینگونه توضیح می دهد: «یک برگ کاغذ بردار و در یک طرف دلایل موافقت و در سمت دیگر دلایل مخالفت با آن تصمیم را بنویس؛ در هر طرف دلایلی را که دارای اهمیت نسبتاً یکسان هستند، خط بزن. وقتی که همۀ دلایل در یک طرف خط زده شده باشد، طرفی که دلایل آن خط نخورده اند باید انتخاب شود.» درحقیقت فرانکلین دربارۀ وزن صحبت می کند. هرچند، استفادۀ عملی از وزن ها را شرح نمی دهد
