افشاگری اطلاعات زیست محیطی توسط شرکت ها، سازمان ها و سایر ارگان ها یکی از منابع مهم و ارزش مند اطلاعاتی برای سرمایه گذاران، اعتباردهندگان و سایر ذی نفعان در راستای تصمیم گیری های مختلف می باشد. بر حسب ادبیات موجود در حوزه افشاگری اطاعات زیست محیطی؛ سرمایه گذاران، سهام داران، تحلیل گران و دیگر ذی نفعان به افشای اجباری شرکت ها، سازمان ها و دیگر ارگان ها که ارائه اطلاعات زیست محیطی توسط آن ها را الزامی و اجباری می دانند، توجه خاصی دارند و این در حالی است که افشای اطلاعات اختیاری زیست محیطی توسط مدیران کمتر مورد توجه باید قرار گیرد، چراکه مدیران چنین افشایی را زمانی انجام می دهند که منافع حاصل از آن بیش از هزینه های آن باشد. علی رغم توجه محققان در بسیاری از کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه به حوزه افشای اختیاری و اجباری و عوامل مؤثر بر آن و همچنین پیامدهای آن در محیط زیست، این مهم در داخل کشور مورد توجه محققان قرار نگرفته است. با این اوصاف توجه به سطوح افشاگری و عوامل مؤثر بر افزایش انگیزه برای سوت زنی امری مهم و قابل توجه است. پژوهش حاضر با هدف مطالعه حوزه های افشاگری و شناسایی عوامل مؤثر بر افزایش انگیزه افراد برای انجام افشاگری در حوزه اطلاعات زیست محیطی انجام گرفته است. بدین منظور، پس از تبیین ادبیات موضوع، با مطالعات مقالات، کتب و پژوهش های مربوطه، مدلی که آنبوموژی و چوت که در حوزه مطالعات افشاگری در سال 2011 ارائه کرده اند، انتخاب شد. سپس، سؤالات پژوهش با لحاظ نمودن متغیرهای مدل مذکور، تدوین شد. لذا، پژوهش از نوع اکتشافی و توصیفی و از نظر هدف، کاربردی است. جمع آوری اطلاعات برای پاسخگویی به سؤالات پژوهش، طی دو مرحله، با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته انجام گرفت. جهت گردآوری داده های اولیه، در میان جامعه آماری متشکل از مدیران، اساتید دانشگاهی، متخصصین در حوزه های مورد مطالعه پژوهش، سرپرستان و رؤسا در بخش های مختلف که زمینه محیط زیست متخصص محسوب می شدند، با روش نمونه گیری گلوله برفی شناسایی شدند و در نهایت، تعداد 35 پرسش نامه توزیع شد. در مرحله دوم، تعداد 15 خبره در هر کدام از 6 بخش اصلی مورد استفاده قرار گرفتند. از 35 خبره مورد نظر، در هر بخش از 15 خبره که از میان همین 35 خبره انتخاب شده اند، استفاده شد. که مجموعه 90 پرسش نامه، که در هر بخش، 15 پرسش نامه توزیع شد.
