پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین به کارگیری استراتژی های نوآوری و عملکرد نوآورانه سازمان ها با نقش میانجی ظرفیت جذب در شرکت های مستقر در پارک فناوری پردیس انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش مدیران ارشد شرکت های مستقر در پارک فناوری پردیس هستند که تعدادشان 65 شرکت می باشد، حجم نمونه با استفاده از روش سرشماری برابر با کل جامعه در نظر گرفته شد. این پژوهش یک پژوهش توصیفی، همبستگی و به لحاظ هدف، کاربردی می باشد. برای گردآوری داده ها از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. تمامی این پرسشنامه ها به شیوه تصادفی توزیع شد. روایی محتوا و روایی سازه و همچنین پایایی این ابزارها تایید شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، نرم افزارهای spss و SmartPLS مورد استفاده قرار گرفت. در تجزیه و تحلیل داده ها نتایج آزمون های آمار استنباطی و همچنین مدل یابی معادلات ساختاری ارائه شده است. نتایج به دست آمده حاکی ازآن است که ظرفیت جذب اثر مثبت و معنی داری بر عملکرد نوآورانه دارد و به کارگیری استراتژی پیشرو و همچنین تدافعی بر عملکرد نوآورانه اثر معناداری دارد و به کارگیری استراتژی پیشرو، تدافعی و مقلدانه بر ظرفیت جذب اثر معناداری دارد و ظرفیت جذب در رابطه بین به کارگیری استراتژی تدافعی و همچنین استراتژی پیشرو و عملکرد نوآورانه نقش میانجی دارد. همچنین، بررسی شاخص های برازش مدل، بیانگر این است که مدل مورد استفاده در پژوهش از برازندگی قابل قبولی برخوردار می باشد
