در ایران آمار و شواهد آماری بیانگر این است که مساله اشتغال زنان به طور کلی و زنان دانش آموخته به طور خاص نسبت به مردان کمتر مورد توجه قرار گرفته است. به همین خاطر این پژوهش بدنبال آن است تا به شناسایی و بررسی مهارت های مورد نیاز بانوان فارغ التحصیل دانشگاهی جویای کار و شغل های موجود در استان همدان و ارائه راهکارها و پیشنهادهای کاربردی در این زمینه بپردازد. روش انجام پژوهش حاضر با استفاده از راهبردهای پژوهش کمی و کیفی است. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه و مصاحبه است. جامعه آماری پژوهش را سه گروه تشکیل می دهند: گروه اول بانوان دانش آموخته جویای کار در استان همدان، گروه دوم: کارفرمایان بخش خصوصی در سه بخش کشاورزی، صنعت و خدمات؛ گروه سوم: اساتید دانشگاه و کارشناسان صاحب نظر. روش نمونه گیری در بخش کیفی به صورت هدفمند است که با شیوه گلوله برفی به اجرا درآمده است. روش نمونه گیری در بخش کمی به صورت تصادفی سهمیه ای بود که بر حسب جمعیت آماری موجود بانوان دانش آموخته (10431 نفر) 350 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. پس از جمع آوری داده ها؛ در بخش کیفی تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل محتوای مصاحبه ها و در بخش کمی با استفاده از آماره های توصیفی و تحلیلی و کاربرد نرم افزارهایLISREL ،SPSS وPLS6 انجام شد. بر اساس نتایج تحقیق، ارتباط مشاغل موجود در بازار کار با رشته تحصیلی و مهارت های کسب شده بانوان دانش آموخته در استان همدان در حد ضعیف ارزیابی شد و محتوای آموزشی دانشگاه ها پیوستگی و همپوشانی ضعیفی با نیازهای بازار کار داشتند. نتایج ضریب همبستگی نیز نشان داد بین متغیرهای سازگاری، مهارت های ارتباطی، مهارت های فناوری اطلاعات و تمایل به اشتغال با اشتغال پذیری دانش آموختگان زن مثبت و معنی داری است. سایر متغیرهای مستقل تحقیق رابطه ی معنی داری با اشتغال پذیری دانش-آموختگان نداشتند. نتایج این تحقیق نشان داد که بانوان دانش آموخته استان همدان برای احراز مشاغل موجود نیازمند کسب مهارت هایی از قبیل مهارت های فناوری اطلاعات و ارتباطات، مهارت های عمومی و ارتباطی، مهارت های فردی مثل تفکر انتقادی و حل مساله، مهارت های فنی و تخصصی و مهارت های مدیریتی و برنامه ریزی می باشند. نتایج همچنین نشان داد که اشتغال بانوان دانش آموخته نیازمند دو پیش نیاز اساسی یعنی کسب مهارت های عمومی- ارتباطی در کنار
