رشد جمعیت و آلودگی حاصل از فعالیتهای آنها و تغییرات اقلیمی قرن اخیر، نگرانیها را در مورد حفظ محیط زیست برای نسلهای آینده بیشتر کرده است. به طوری که امروزه در بیشتر دنیا ترویج دانش و نگرش زیست محیطی یکی از گرایشهای مهم فکری و راهبردهای سیاسی است. توسعه این تفکر در سازمانهای مردم نهاد مثل شرکتهای دانش بنیان نیز در صدر قرار دارد. بنابراین هدف اصلی این پژوهش، سنجش دانش و نگرش محیط زیستی کارکنان شرکتهای دانش بنیان کشاورزی و رابطه آن با عوامل سیاسی- اجتماعی بود. این تحقیق از روش توصیفی- همبستگی است که از نظر ماهیت از نوع پژوهشهای کمی محسوب می شود. جامعه آماری این تحقیق را کارکنان و مدیران شرکتهای دانش بنیان استان کرمانشاه و همدان تشکیل دادند. تعداد این افراد بر اساس آخرین آمار مراکز رشد استان کرمانشاه و همدان 175 نفر بود. ابزار اصلی تحقیق در مرحله میدانی پرسشنامه بود. شاخصها و مقوله های مورد نظر برای سنجش نگرش زیست محیطی ازمقیاس NEP مبنای کار قرار گرفت. پس از طی فرایند داده پردازی، محاسبات آماری(توصیفی و استنباطی) با استفاده از برنامه SPSS15 و Amos22 انجام شد. نتایج تحقیق نشان میدهد، سیاستگذاری دولتی، و پایبندی خانواده به حفظ محیط زیست، رسانه، عضویت در NGOT ، تحصیلات و آموزش موجب تغییر در نگرش افراد به محیط زیست می گردد.
