رضا موحدی

پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه تاثیر آموزش الکترونیکی ترکیبی و سنتی بر یادگیری و به کارگیری راهبردهای سازگاری با تغییرات آب و هوایی، در بین کشاورزان شهرستان کنگاور، طراحی و در سال 1394اجرا گردید. طی یک مطالعه نیمه آزمایشی، 40کشاورز به عنوان نمونه به طور تصادفی انتخاب، و با توجه به سن، سواد، وضعیت اقتصادی، میزان زمین، عضویت در شبکه های اجتماعی به دو گروه همتا( 20نفر آزمایش و 20نفرکنترل)تقسیم شدند. ابزار اصلی تحقیق پرسشنامه محقق ساخته براساس مبانی نظری موجود شکل گرفت، که به وسیله نرم افزارهای AMOS ،SPSSمورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که استراتژی هایی که کشاورزان در مقابل تغییرات آب و هوایی به کار می گیرند راهبرد کشت مخلوط، استفاده از نظام زراعی یکپارچه، تغییردر زمان عملیات زراعی، کشت محصولات مقاوم به خشکسالی به عنوان مهمترین راهبردها درمقابل تغییرات آب و هوایی می باشد. با توجه به تست لون(بیشتر از 0.5درصد)، و برابری واریانس ها بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون گروه پذیرنده آموزش الکترونیکی (وایبر و اس ام اس) اختلاف معناداری وجود دارد به طوری که آموزش از طریق شبکه های اجتماعی و الکترونیک در پذیرش راهبردهای سازگاری با تاثیرات تغییرات آب و هوا تاثیر به سزایی داشته است. نتایج تحلیل مسیر گویای آن است که 61/6درصد از تغییرات سازگاری کشاورزان را مولفه های جمعیت شناختی و روانشناختی تبیین می کند. مولفه میزان درآمد و صبر و بردباری بیشترین تاثیر را در سازگاری با تغییرات آب و هوایی داشته اند