در این مطالعه سعی شده است تا با تکیه بر نظریه ها، مطالعات و مفاهیم جامعه شناسی اقتصادی و توسعه، جامعه شناسی روستایی، و انسان شناسی، تبیینی از عوامل اجتماعی و فرهنگی کارآفرینی روستایی ارایه شود. روش شناسی پژوهش بیشتر بر رابطه و تعامل میان ساختار و عاملیت متمرکز شده و در بحث روش از شیوه تحقیق آمیخته از نوع اکتشافی یا اتصال داده ها با اولویت بخش کمی بهره گرفته شده است. در ابتدا 20 نفر از کارآفرینان روستایی و نخبگان این عرصه با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختاریافته مورد پرسش قرار گرفته اند. متون مصاحبه با استفاده از نرم افزار ATLAS.ti مورد تحلیل محتوا قرار گرفته و نتایج بخش کیفی به تولید و توسعه ابزار بخش کمی پژوهش (پرسش نامه) مدد رسانده است. در بخش کمی 366 نفر از کارآفرینان روستایی در سه استان لرستان، همدان و کرمانشاه مورد پرسش قرار گرفته اند. نتایج این مطالعه در دو بخش کلی متغیر محور و مفهوم محور ارایه شده اند. بر اساس یافته های تحقیق در بخش متغیر محور، متغیر های فرهنگی عاملیت، اخلاق و گفتمان از سویی و متغیر های اجتماعی بازار و سرمایه اجتماعی از سوی دیگر، دارای بیشترین تاثیر بر کارآفرینی روستایی هستند. یافته های پژوهش نشان می دهند که عاملیت افراد در دو سطح کارگاهی و دولتی مجال چندانی برای بروز نداشته و تنها در سطح روستا از خلال تجربه زیسته روستا و محاورات روزمره و نیز تعامل با کارآفرینان در صنایع مختلف و نیز طیفی از مشتریان شهری بازتولید می شوند. همچنین مطالعه نشان داده است که گفتمان غالب کارآفرینی روستایی، دولتی و اقتصادی بوده و بر پارادایم تولیدگرایی در کشاورزی تکیه دارد. همچنین نوعی کناره گیری میان نهاد دولت و کارآفرینان به عنوان یک طبقه نوظهور در روستاها مشاهده می شود. بر اساس یافته های تحقیق، سرمایه اجتماعی کارآفرینان در بُعد ساختاری-تعاملی در وضعیتی مساعد و به لحاظ بُعد هنجاری و اعتماد در موقعیتی ضعیف قرار دارد. همچنین کارگاه های بالای پنج نفر به دلیل داشتن سرمایه اجتماعی بالاتر و توجه به متغیر اخلاق به خصوص شاخص طبیعت گرایی از نمونه های مشابه خود با کمتر از پنج نفر عضو، در وضعیت بهتری هستند. نتایج تحقیق نشان می دهند که نسبت به بخش تقاضای بازار به عنوان یک نهاد اجتماعی، اطلاع و دانش چندانی در میان کارآفرینان وجود ندارد. بر اساس یافته های مطالعه، متغیر اخلاق در
