رضا موحدی

اشتغال پذیری به عنوان یک مفهوم اصلی در سیاست های بازار کاربین المللی شناخته شده است و یکی از چهار ستون راهبردی اشتغال را تشکیل می دهد. که افراد را درشناسایی و تشخیص فرصت های شغلی توانمند می سازد. این تحقیق به روش علی مقایسه ای با هدف کلی تاثیر مولفه های توانمند سازی روانشناختی بر اشتغال پذیری دانشجویان کشاورزی بوعلی سینا انجام شد. جامعه آماری تحقیق شامل 1227تن از دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا همدان بود، که با استفاد از جدول بارتلت 375تن از آنان به روش نمونه گیری تصادفی برای بررسی انتخاب شدند. ابزار اصلی تحقیق پرسشنامه بود، پایایی آن با محاسبه ی-ضریب آلفای ترتیبی α=%89تایید شد. داده های جمع آوری شده با نرم افزارهای SPSSو AMOSمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتیجه ی معادله ساختاری گویای آن است که کاربست مولفه های توانمند سازی روانشناختی71 درصد از تغییرسطح اشتغال پذیری دانشجویان را تبیین می کند. آزمون من وایتنی برای مقایسه ی مولفه های توانمند سازی روانشناختی دربین دختران و پسران دانشجو نشان داد که تفاوت معناداری بین مولفه هایی چون احساس شایستگی، احساس معنادار بودن، احساس تاثیر گذاری و احساس داشتن اعتمادبین دختران و پسران دانشجو وجود دارد