اگرچه در گذشته پژوهشهای زیادی درباره تاثیر مستقیم ویژگیهای شخصیتی بر اراده و رفتار کارآفرینانه انجام شدهاست، اما به علت اینکه این ویژگیها توان پیش بینی کنندگی خوبی نداشتند، مورد انتقاد جدی قرار گرفتند. در سال های اخیر صاحبنظران پیشنهاد می کنند که تاثیر ویژگیهای شخصیتی بر اراده و رفتار کارآفرینی بیشتر به صورت غیرمستقیم و با عامل های انگیزشی کارآفرینانه صورت میپذیرد. هدف اصلی این پژوهش هم آن بود که با ادغام یک ویژگی شخصیتی مهم )یعنی شخصیت پویا( درون نظریه رفتار برنامه ریزی شده، نقش واسطهای عامل های انگیزشی )یعنی نگرش نسبت به کارآفرینی و کنترل رفتاری درک شده( در روابط بین این ویژگی شخصیتی و اراده کارآفرینانه بررسی شود. روش پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی میباشد. دادههای پژوهش از طریق پرسشنامه از نمونهای متشکل از 300 دانشجوی کشاورزی در چهار دانشگاه دولتی در غرب کشور، جمعآوری شد. روایی محتوایی پرسشنامه را گروهی از خبرگان بررسی و تایید کردند و پایایی بخشهای مختلف آن نیز با استفاده از ضریب تتای ترتیبی تایید شد )0/75 تا 0/82(. نتایج به دست آمده از مدلیابی معادله های ساختاری و بوت استرپ نشان دادند که کنترل رفتاری و نگرش کارآفرینی در رابطه بین هنجارهای ذهنی و شخصیت پویا با اراده کارآفرینانه نقش واسطهای داشتند. هنجارهای ذهنی و شخصیت پویا از راه کنترل رفتاری و نگرش کارآفرینی تاثر غیرمستقیم و مثبت بر اراده کارآفرینانه داشتند. یافتههای به دست آمده بیانگر نقش مهم شخصیت پویا در فرایند کارآفرینی میباشد. کاربرد نتایج این پژوهش در ارتباط با توسعه اراده کارآفرینانه و آموزش کارآفرینی بحث خواهد شد.
