رسول کردنوقابی

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی برازش تدوین مدل اجتناب شناختی رفتاری بر اساس اضطراب وجودی با نقش میانجی‌گری تحمل‌ناپذیری عدم قطعیت در دانشجویان دارای علائم افسردگی دانشگاه بوعلی سینا بود. این پژوهش ازلحاظ هدف، بنیادی و ازنظر گردآوری داده‌ها، توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه‌ی دانشجویان دارای علائم افسردگی متوسط به بالا دانشگاه بوعلی سینا به تعداد 2000 نفر بودند که در سال 1402-1401 مشغول به تحصیل بودند. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 384 نفر برآورد شد که با ده درصد احتمال درنظر گرفتن ناقص پر کردن پرسشنامه و وجود داده‌های پرت، حجم نمونه 423 نفر در نظر گرفته شد که در نهایت پس از حذف پرسشنامه‌های ناقص و داده‌های پرت، داده‌های 387 پرسشنامه بررسی شدند. روش نمونه گیری نیز به صورت خوشه‌ای هدفمند بود. روند اجرا بدین صورت بود که پرسشنامه‌ها در بین دانشجویان توزیع شد اما تنها پرسشنامه‌هایی که دارای نمره بالای افسردگی (بالای 9) بودند، برای تجزیه و تحلیل داده‌ها در نظر گرفته شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه افسردگی بک (1964)، پرسشنامه اضطراب وجودی ویمز و همکاران (2004)، پرسشنامه تحمل‌ناپذیری عدم قطعیت فریستون و همکاران (1994) و پرسشنامه اجتناب شناختی – رفتاری اوتنبرگ و دابسون (2004) بود. داده‌ها با استفاده از SPSS26 و AMOS26 تجزیه‌وتحلیل شدند. نتایج نشان داد مدل اجتناب شناختی رفتاری بر اساس اضطراب وجودی با نقش میانجی‌ تحمل‌ناپذیری عدم قطعیت از برازش مطلوبی برخوردار است.