هدف پژوهش حاضر، آزمون الگوی پیشنهادی رابطه ذهن آگاهی با عملکرد تحصیلی با میانجی گری مولفه های شایستگی اجتماعی-هیجانی بود. روش پژوهش از نظر هدف بنیادی و از لحاظ گردآوری داده ها همبستگی و از نوع تحلیل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان دوره دوم ابتدایی شهر همدان به تعداد 23,681 نفر (12,556 دختر و 11,125 پسر) در سال تحصیلی 1398-1397 بود که نمونه ای به حجم 380 نفر (155 پسر و 225 دختر) با استفاده از روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس ذهن آگاهی (MAAS)، پرسشنامه شایستگی های اجتماعی-هیجانی (SECQ) و آزمون عملکرد تحصیلی (APT) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای SPSS نسخه 22 و LISREL نسخه 8/8 استفاده شد. نتایج نشان داد الگوی پیشنهادی پژوهش با داده ها برازش مناسبی دارد. در بررسی نتایج مشخص شد اثر مستقیم ذهن آگاهی بر مولفه های شایستگی اجتماعی و هیجانی مثبت و معنادار است. اثر مستقیم مولفه های شایستگی اجتماعی-هیجانی بر عملکرد تحصیلی مثبت و معنادار بود. همچنین نتایج نشان داد مولفه های شایستگی اجتماعی-هیجانی بین ذهن آگاهی و عملکرد تحصیلی نقش واسطه ای معناداری دارند. براساس نتایج می توان گفت ظرفیت ذهن آگاهی نقش موثری در افزایش شایستگی های اجتماعی-هیجانی دارد و بهبود شایستگی های اجتماعی و هیجانی کودکان اثر مثبتی بر عملکرد تحصیلی دارد.
