رسول کردنوقابی

پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثیر روایت درمانی بر افکاراضطرابی و نشخوارفکری مادران مطلقه شهرستان بهبهان انجام شد. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه مورد مطالعه کلیه مادران مطلقه شهرستان بهبهان بودند؛ که تعداد 44 نفر از آنان برای شرکت در پژوهش اعلام آمادگی کردند. در نهایت باتوجه به افت آزمودنی ها، تعداد 40 نفر به عنوان نمونه انتخاب شده و به صورت تصادفی در گروه آزمایش و کنترل جایابی شدند. پس از اجرای پیش آزمون، پروتکل هشت جلسه ای روایت درمانی و اجرای پس آزمون با پرسش نامه های: افکاراضطرابی ولز AnTI(1994) و نشخوار فکری نولن هوکسما و مارو RRS (1991)؛ تحلیل آماری کوواریانس برروی 40 نفر انجام گرفت که یافته های حاصل از تحلیل داده ها، فرضیه های اصلی و فرعی پژوهش را تأیید نمود. بدین صورت که نتایج نشان داد پروتکل روایت درمانی، افکار اضطرابی: (01/0 p<، 04/34 =F)، اضطراب اجتماعی: (01/0 p<، 00/34 = F) ، اضطراب جسمانی: (05/0 p<، 16/7 = F) ،فرانگرانی: (01/0 p<، 15/14 = F) و نشخوارفکری: (01/0 p<، 53/13 =F) مادران مطقه را کاهش داده است. بنابراین روایت درمانی بر افکاراضطرابی و نشخوارفکری مادران مطلقه تأثیر داشت و این روش درمانی می تواند بر روی مادران مطلقه اجرا شود تا باعث بالارفتن سلامت روانی و کاهش آسیب های زندگی پس از طلاق و تک والد بودن شود.