هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی تکنیک های محروم سازی، بازسازی شناختی، گسلش شناختی بر خودکنترلی کودکان بود. این پژوهش به شیوه نیمه آزمایشی با طرح پس آزمون چند گروهی با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان ابتدایی شهر همدان در سال تحصیلی 96 - 1397 بود. نمونه آماری شامل 60 کودک بودند که به شیوه تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و به صورت تصادفی در چهار گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار جمع آوری داده ها، میزان زمان صرف شده برای نخوردن شیرینی بود که حداکثر 10 دقیقه طول می کشید. نتایج تحلیل واریانس نشان داد که بین گروه ها تفاوت معنادار وجود دارد(01/0