رسول کردنوقابی

چکیده هدف از پژوهش حاضر مقایسه تأثیر تکنیک های کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نشانگان شکست عشقی در دانشجویان دختر بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه مورد نظر شامل دانشجویان دختر دارای تجربه شکست عشقی مقیم خوابگاه های بعثت، فرزانگان و کوثر دانشگاه بوعلی سینا بود. که از بین 2000 نفر دانشجوی مقیم خوابگاه ها از طریق مصاحبه 160 نفر که دارای تجربه شکست عشقی بودند مشخص شدند و پس از اجرای پیش آزمون (آزمون نشانگان شکست عشقی) 30 نفر از دانشجویانی که نمره 120 در پرسشنامه دریافت کرده بودند به عنوان نمونه انتخاب شدند. 30 نفر به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره جایگزین شدند. یک گروه 15 نفره به مدت 8 جلسه 45 دقیقه ای تحت درمان تکنیک های کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی و گروه 15 نفره ی دیگر به مدت 8 جلسه 45 دقیقه ای تحت درمان پذیرش و تعهد قرار گرفتند. پس از اتمام جلسات هم آزمون نشانگان شکست عشقی اجرا شد. ابزار پژوهش شامل مقیاس نشانگان شکست عشقی دهقانی و همکاران (1388) بود. داده ها با استفاده از آزمون t همبسته و مستقل بررسی شدند. نتایج نشان داد که تکنیک های کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر نشانگان شکست عشقی تأثیر معناداری دارد (80/3t= ، 01/0>p) و همچنین درمان پذیرش و تعهد بر نشانگان شکست عشقی تأثیر معناداری دارد (83/3t= ، 01/0>p) اما نتایج نشان می‎دهد در بعد شناختی (52/0t= ، 05/0