پژوهش حاضر به منظور شناسایی تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر استرس تحصیلی و خودکارآمدی دانش آموزان سال اول دبیرستان انجام شد. بدین منظور از بین نواحی چهارگانه شهر کرج یک ناحیه بصورت تصادفی انتخاب شد و از این ناحیه چهار دبیرستان بصورت کاملا تصادفی انتخاب شدند از هر دبیرستان 100 دانش آموز که جمعا 400 دانش آموز می شود انتخاب گردید و مقیاس های تنیدگی ناشی از انتظارهای تحصیلی (AESI) و خودکارآمدی عمومی شرز و همکاران بین دانش-آموزان اجرا شد. با توجه به هدف پژوهش 80 نفر از دانش آموزان به عنوان نمونه ی پژوهش انتخاب شدند. سپس به صورت تصادفی این دانش آموزان در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. برای دانش آموزان گروه آزمایشی پس از تعطیلات نوروزی 8 جلسه آموزش مهارت های زندگی برگزار شد. هردو گروه آزمایشی و کنترل یک هفته پس از پایان آموزش مجددا با مقیاس های استرس ناشی از انتظارات تحصیلی و خودکارآمدی مورد سنجش قرار گرفتند و نتایج نشان داد که آموزش مهارتهای زندگی موجب کاهش استرس تحصیلی و افزایش خودکارآمدی دانش آموزان شده است. همچنین بین استرس و خودکارآمدی رابطه منفی معنادار وجود دارد.
