پژوهش حاضر به منظور مقایسه ی اثربخشی روش های آموزشی سخنرانی و بحث گروهی بر یادگیری مهارت خودآگاهی دانش آموزان پسر دوره ی راهنمایی شهر تویسرکان سال تحصیلی 92 – 91 صورت گرفته است. برای این منظور تعداد 51 نفر دانش آموز سال دوّم راهنمایی از یک مدرسه ی راهنمایی به طور تصادفی انتخاب و در قالب سه گروه (دوگروه آزمایش و یک گروه کنترل) مرتب شدند. برای آزمودن فرضیه های پژوهش از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. دو گروه آزمایش سخنرانی و بحث گروهی به مدت یک ماه و نیم (شش جلسه) تحت تأثیر متغیر مستقل یعنی اجرای دو روش آموزشی سخنرانی و بحث گروهی قرار گرفتند امّا گروه کنترل در معرض هیچ آموزشی قرار نگرفت . در پایان (جلسه هفتم) برای هر سه گروه پس آزمون اجرا شد. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه ی خودآگاهی استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون T مستقل، تحلیل واریانس یک راهه (ANOVA) و آزمون تعقیبی شفه، نشان داد که آموزش به روش سخنرانی و بحث گروهی هر دو بر یادگیری مهارت خودآگاهی دانش آموزان تأثیر مثبت دارند امّا یادگیری دانش آموزان با استفاده از روش بحث گروهی بیشتر از روش سخنرانی بوده است.
