رویا کرمیان

ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ارزیابیﺗأﺛﯿﺮ کاربرد قارچ میکوریز (Glomus mossea) و شبه میکوریز (Piriformospora indica) بر سبزینگی گیاهچه گندم رقم پیشتاز در رقابت با چاودار (Secale Cereal)، آزﻣﺎﯾشی در ﺳﺎل1401 -1400در گلخانه آموزشی دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا اﻧﺠﺎم ﺷﺪ.عوامل مورد بررسی شامل چهارسطح نسبت های جایگزینی 25:75 ، 50:50 ، 75:25 ، 100:0 به ترتیب گندم و چاودار با تراکم کل 8 بوته در گلدان، سه سطح تلقیح با قارچ میکوریز، شبه میکوریز و عدم تلقیح درسه تکرار بود. محتوی کلروفیل a، b و کاروتنوئید با روش آرنون ارزیابی شد ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن داد که افزایش سطح تراکم علف هرز چاودار، میزان سبزینگی را در گندم کاهش داد. که این کاهش در قارچ میکوریز محسوس تر بود. بیشترین درصد میزان کلروفیل a، b و کاروتنوئید در تیمار گندم خالص100:0 (عدم حضور چاودار) با اعمال هر دو قارچ و کمترین مقادیر این صفات در تیمار 25:75 درصدی تراکم گندم- چاودار دیده شد. به طور کلی هردو قارچ میکوریز و پیریفورموسپورا موجب افزایش میزان کلروفیل a، b و کاروتنوئید در گندم در شرایط رقابتی شده و اثر منفی رقابت علف-هرز چاودار با گندم را تا حدودی بهبود بخشیدند.