گیاه شیرینبیان با نام علمیGlycyrrhiza glabra. L گیاهی چند ساله از خانواده بقولات (Fabaceae) است که به واسطه دارا بودن ترکیبات دارویی و غذایی مهم در ریشه و ریزوم آن در دنیا حائز اهمیت بوده و مورد توجه صنایع دارویی، غذایی و حتی دخانیات قرار گرفته است. ترکیبات اصلی Licorice شامل فلاونوئیدها و گلیسیریزین است. شوری یکی از تنش های غیر زیستی متنوع و محدودکننده رشد گیاهان دارویی، اما در عین حال عامل محرک تولید متابولیت های ثانویه با خواص زیستی در این گیاهان است. برای مقابله با تنش شوری روش های مختلفی از جمله آبشویی خاکهای شور، مدیریت مناسب آبیاری و کشت، افرودن مواد معدنی (کلسیم ، پتاسیم) استفاده از ارقام گیاهی مقاوم به شوری، دستورزی ژنتیکی و شناسایی و استفاده ازراهکارهای بیولوژیک یعنی استفاده از باکتریهای محرک رشد گیاه PGPR )) می باشد. در این پژوهش اثرات مختلف کلسیم و تلقیح گیاهان با باکتری های اندوفیت برپاسخ-های مرفوفیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه شیرین بیان تحتت نش شوری یک ماه پس از جوانه زنی بذر و از طریق اندازه-گیری شاخص های رشد، محتوای رنگیزه های فتوسنتزی،قندهایمحلول،پرولین،پروتئین های محلول،مالون دی-آلدئید،محتوای ترکیبات فنلی و نیز فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی مورد بررسی قرار گرفت.
