رضوان باقرزاده

چکیده: حفاظت از محیط زیست از ارزش های مهم و اساسی برای هر جامعه ای است، اقدامات و تصرفات انسان در طبیعت سبب تخریب محیط زیست شده که زندگی انسان و موجودات وابسته به آن را تحت تاثیر قرار می دهد. تالاب ها از اکوسیستم های فعال و حیاتی، زیستگاه گونه های متعدد گیاهی و جانوری است و کارکردهایی چون تنظیم اقلیم، حفاظت از ذخایر آب و تصفیه کیفیت آب را دارد. به دلیل اهمیت اکوسیتم تالاب ها و کارکردهایی که دارند حقوق بین الملل محیط زیست شیوه های مختلفی برای حفاظت از تالاب ها اتخاذ کرده است. از مهم ترین و قدیمی ترین کنوانسیون ها در خصوص حفاظت از محیط زیست می توان به کنوانسیون رامسر1971نام برد که بر حفاظت از طبیعت در جهان تاکید دارد. این کنوانسیون با تلاش سازمان محیط زیست ایران در شهر رامسر منعقد شد و نام این کنوانسیون از همین شهر اقتباس شده است و هدف این کنوانسیون حفاظت، مدیریت و بازسازی مناطق تالابی است همچنین برای پیشبرد اهداف خود ساختار منظمی را پیش بینی نموده است که شامل: دبیرخانه، کنفرانس دولت های عضو، هیئت بازنگری علمی و فنی و کمیته دائمی می شود. دبیرخانه به عنوان نهاد اصلی کنوانسیون زمینه ای را فراهم نموده است که دولت های عضو علاوه بر تعامل با یکدیگر با سایر کنوانسیون های زیست محیطی هم همکاری داشته باشند. کنوانسیون رامسر دو بار مورد اصلاح قرار گرفته است که یکی از اصلاحات در سال 1982 که به اصلاحات پاریس معروف است و دیگری اصلاحات رجینا که سال 1986صورت گرفت. دولت های عضو این کنوانسیون متعهد به حفاظت از تالاب ها ثبت شده خود در فهرست رامسر هستند و همچنین دولت ها به موجب این کنوانسیون تعهداتی دارند که می توان به ثبت تالاب ها، استفاده معقول یا خردمندانه و همکاری و مشارکت بین المللی اشاره کرد. با وجود اهمیت حفاظت از محیط زیست هیچ قاعده ای وجود ندارد که دولت ها را ملزم به عضویت در معاهدات کند و برای جامعه بین المللی قابل پذیرش نیست که حمایت از محیط زیست فقط بر توافقات دولت ها متکی باشد. تالاب زریبار واقع در شهرستان مریوان از مکان های گردشگری و تفریحی استان کردستان می باشد. این تالاب جز تالاب های ثبت شده در کنوانسیون رامسر می باشد که به عنوان یک اکوسیستم بسته در ارتفاعات زاگرس از نظر زیست محیطی حائز اهمیت است و بزرگ ترین دریاچه آب شیرین ایران می باشد که بخاطر عوامل تهدید کننده تالاب چو