چکیده: مهاجرت پدیده ای است که از ابتدای پیدایش قبایل انسانی و در جهت یافتن شرایط بهتر زندگی صورت می گرفت. با تشکیل دولت-ملت ها و ایجاد مرزبندی میان کشورها روز به روز بر میزان محدودیت های دولت ها بر ورود مهاجران به کشورشان افزوده شد؛ در همین حین با پیشرفت روش های ارتباطی و حمل و نقل، میل به مهاجرت افزایش یافت. هر دولت جهت حفظ حاکمیت و تقویت استقلال خود و شهروندان آن کشور محدودیت هایی بر ورود بیگانگان قرار داده است. ورود مهاجران به کشور مقصد نتایجی را در بر دارد که مخالفان حق بر مهاجرت با استناد به آن سعی در توجیه اقدامات کشورها در اعمال محدودیت های مهاجرتی دارند، اگر چه موافقان این حق بر این باورند که ورود مهاجران به کشورها در تمام جنبه ها دارای آثار مثبت می باشد. هر چند اقداماتی در راستای تضمین رعایت حقوق مهاجران و پناهندگان صورت گرفته اما اقدامی در جهت تبیین حق ذاتی اشخاص برای مهاجرت انجام نشده است. به صورت مستقیم در اسناد بین المللی اشاره ای به حق بر مهاجرت نشده است، اما با بررسی سایر حقوق بشر مانند حق آزادی اشخاص در تصمیم گیری درباره انتخاب های شخصی و سیاسی و حق آزادی عبور و مرور و ... می توان این حق را از آن حقوق استنتاج کرد. هر چند که این هدف و ایجاد جامعه ی جهان وطنی در جهان امروز کمی آرمانی به نظر می رسد. با توجه به آمار روز افزون مهاجران در سطح بین-الملل و مشکلات عدیده در فرآیند جذب و ورود آنان به کشور مقصد، بررسی مسئله موجودیت حق بر مهاجرت و نشان دادن اهمیت و جایگاه این حق در جهان امروز قابل توجه است.
