رضا امیری چایجان

هدف از انجام این پژوهش مقایسه شاخص های رنگی (ΔL*، Δa* و Δb*) ظرفیت آنتی اکسیدانی (AC)، فنول کل بافت (TPC) و اسکوربیک اسید (AA) ورقه و تفاله پرتقال خشک شده در شرایط خلائی بهینه شده، تزریق گاز نیتروژن بهینه شده و انجمادی است. نتایج این پژوهش نشان داد که خشک کردن انجمادی در حفظ و نگهداری مواد مؤثر مطلوب ترین عملکرد را با بیشترین مقدار AA (6/13 برای ورقه و mg/gdry weight283/10برای تفاله) و بیشترین مقدار AC (8/%19 برای ورقه و 25/10% برای تفاله)داشت و بعدازآن خشک کردن با تزریق گاز N2 نسبت به خشک کردن خلائی عملکرد مناسب تری داشته است بطوری که مقدار AC %83 افزایش، مقدار TPC %3 داشت. آنچه در این پژوهش حائز اهمیت بود وجود مقدار قابل ملاحظه ای از مواد مؤثر در تفاله پرتقال است که کمترین مقدار آن با خشک کردن خلایی (mg/gdry weight179/4 برای AA و 935/4% برای AC) بدست آمده بود، در شرایط خشک کردن بهینه با تزریق گاز نیتروژن مقدار آن مشابه خشک کردن انجمادی بود.