: ھمدلی از متغیرھای تاثیرگذار در مراقبت ھای بھداشتی و سلامت روان، در ابعاد درون فردی، بین فردی و اجتماعی است کھ برای متخصصان و دانشجویان روان شناسی از اھمیت ویژه ای برخوردار است، از این رو تبیین فرایندھای شکل گیری ھمدلی نیز حائذ اھمیت است .ھمدلی کارآمد زمانی شکل می گیرد کھ آگاھانھ و با درک درستی از اجزا و فرآیندھای شکل گیری آن باشد. ھدف پژوھش حاضر ارائھ و تعیین برازش مدل ھمدلی بر اساس دلبستگی ایمن با میانجیگری حمایت اجتماعی ادراک شده و خلاقیت ھیجانی بود. بھ این منظور 412 نفر از دانشجویان روان شناسی با دلبستگی ایمن با روش نمونھ گیری خوشھ ای چند مرحلھ ای از بین کلیھ دانشجویان روان شناسی دانشگاه ھای رشت(1873 نفر) در بازه سنی 18 تا 38 سال انتخاب شدند. برای گردآوری داده ھا از مقیاس ھمدلی پرث(PES (برت و ھمکاران (2022)، مقیاس سبک ھای دلبستگی ھازان و شیور(1987)، مقیاس چندی بعدی حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت و ھمکاران(1988) و پرسشنامھ خلاقیت ھیجانی آوریل (1999) استفاده شد. اطلاعات بھ دست آمده با روش تحلیل مسیر مورد تجزیھ و تحلیل قرار گرفت. نتایج بھ دست آمده نشان داد کھ مدل تدوین شده از برازش مطلوب و شاخص ھای برازندگی نیز از آماره ھای مناسبی برخوردار است. با توجھ بھ نتایج بھ دست آمده می توان بیان کرد کھ ھمدلی از طریق حمایت اجتماعی ادراک شده و خلاقیت ھیجانی با دلبستگی در پژوھش ھای آینده برنامھ ھای ارتقای ھمدلی مبتنی بر حمایت اجتماعی ادراک شده و خلاقیت ھیجانی طراحی کنیم.
