نوجوانی دورۀ مهمی از زندگی افراد به شمار میرود.عواقب این دوره از زندگی افراد می تواند برتمامی زندگی فرد تاثیر گذارد. پژوهش با هدف بررسی احساس "آسیب ناپذیری" و "سوگیری خوش بینی" در نوجوانان با رفتارهای پرخطر و بدون رفتارهای پر خطر در سنین اواخر نوجوانی انجام شد. این پژوهش علی-مقایسه ای با جامعه ای شامل تمامی دانشجویان 18 تا 22ساله دختر و پسر مشغول به تحصیل دانشگاه بوعلی سینا در سال تحصیلی 98-1397 انجام شد.جمع آوری اطلاعات توسط پرسشنامه های رفتار پر خطر(رشید،1394)، آسیب ناپذیری (رشید وخجیر،1396) و سوگیری خوش بینی (رشید و خجیر،1396)، از تعداد383 دانشجو صورت گرفت. تحلیل داده ها با نرم افزار spss با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی انجام شد.نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان دادند که میزان سوگیری خوش بینی در افراد با رفتارهای پرخطر بیشتر از افراد بدون رفتارهای پرخطر است. همچنین میزان آسیب ناپذیری در افراد با رفتارهای پرخطر بیشتر از افراد بدون رفتارهای پرخطر است. در این پژوهش میان سوگیری خوش بینی و احساس آسیب ناپذیری رابطه معنی داری یافت نشد.نتیجه:از نتایج حاصله پیداست که افرادی که دارای سوگیری خوش بینی و آسیب ناپذیری بالایی هستند در معرض بروز رفتارهای پر خطر می باشند.بنابراین برنامه های آگاهی رسانی و پیشگیری در مورد این افراد، گام موثری در کاهش رفتارهای پرخطر و آسیب های فردی و اجتماعی ناشی از آن خواهد بود.
