در سال های اخیر آمار طلاق در ایران به شدت رو به افزایش بوده است و مطالعات زیادی در این حوزه انجام شده است. اما آنچه از نظر پنهان مانده روابطی است که علی رغم وجود فاکتورهای لازم برای طلاق، همچنان پابرجا هستند و در واقع دچار طلاق عاطفی شده اند. این نوع طلاق و متغیرهای مرتبط با آن در ایران تا حدی ناشناخته مانده است. بنابراین هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین سبک های مقابله با استرس با طلاق عاطفی زنان شهر همدان در سال 94 می باشد. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. نمونه مورد مطالعه در این پژوهش 309 زن بودند که از مناطق مختلف شهر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه در این پژوهش از پرسشنامه های سبک های مقابله با استرس (اندلر و پارکر، 1993) و طلاق عاطفی (گاتمن، 1994) استفاده شد. تحلیل داده ها با روش های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه نشان داد که بین سبک مقابله ای هیجان مدار و اجتنابی با طلاق عاطفی رابطه ی معناداری وجود دارد. مشاوران خانواده و زوج درمانگران می توانند با بررسی متغیرهای مذکور شناخت بهتری از پدیده ی طلاق عاطفی داشته باشند و مداخلات لازم را اجرا نمایند.
