پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر بخشی آموزش مهارتهای زندگی بر کاهش رفتار های پرخطر در دانشجویان دانشگاه بوعلی سینای همدان صورت گرفته است. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و طرح آن به صورت پیش آزمون - پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام دانشجویانی پسر ساکن مجموعه خوابگاه غدیر که در سال تحصیلی94-93 مشغول به تحصیل بودند را، تشکیل می دهد. در این پژوهش نمونه گیری در دو مرحله انجام شد. ابتدا برای مشخص کردن افراد با رفتار پرخطر پرسشنامه رفتارهای پرخطر اجرا و کسانی که نمره بالا را از این آزمون کسب کرده بودند و حاضر به همکاری بودند 30 نفر(15 نفر کنترل، 15 نفر آزمایش) را انتخاب و مورد بررسی و آزمایش قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه مهارتهای زندگی و آزمون رفتارهای پرخطر بود. به منظور تجریه و تحلیل یافته ها علاوه بر استفاده از شاخص های آمار توصیفی، از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش مهارتهای زندگی باعث کاهش رفتار های پرخطر مصرف مواد، خشونت، سیگار کشیدن، مصرف الکل و ... می شود. اما تأثیری معنی داری بر کاهش رفتار جنسی ناایمن نداشت. در کل آموزش مهارتهای زندگی بر روی بعضی از رفتار های پرخطر تأثیر مناسبی دارد.
