گسل نهاوند، با امتداد شمال غرب -جنوب شرق در بخش میانی گسل جوان اصلی زاگرس و در شمال غرب قطعه گسل درود قرار گرفته است. این گسل با امتداد و شیب NE320/70N و طول در حدود 22 کیلومتر، باعث دگرریختی منطقه مورد مطالعه شده است. آرایش گسل نهاوند و گسل درود به عنوان قطعاتی از گسل جوان زاگرس به صورت امتداد لغز راست بر راست پله است و این آرایش ساختاری سبب ایجاد کشش در بخش پایانه جنوب غربی گسل نهاوند شده است. شواهد صحرایی اعم از جابجایی آبراهه، جدایشهای نرمال، ساختار گل منفی و آبراهههای موازی نشان دهنده رژیم کششی جوان و فعالیت زمینساختی منطقه است. بررسی خطوارههای ساختاری و شکستگیهای مرتبط با گسل با استفاده از تکنیکهای دورسنجی نشان میدهند که تراکم اصلی خطوارههای استخراج شده با امتداد غالب W30N تا W70N است و خطوارهها با امتداد گسل سازگاری نشان میدهد. بررسی ابعاد فرکتالی خطوارهها و شکستگیهای منطقه بهصورت جداگانه نشان میکند که گسل نهاوند یک گسل پیوسته و مستقیم نیست بلکه به صورت سامانه گسلی نابالغ در منطقه میباشد.
