چکیده معدن آهنگران از نظر موقعیت جغرافیایی در استان همدان و در 25 کیلومتری جنوب خاوری جاده ملایر به اراک واقع شده است. این معدن از نظر جایگاه ساختاری در پهنه ساختاری سنندج - سیرجان و در محور فلززایی ملایر- اصفهان قرار گرفته است. هدف از این پژوهش تحلیل ساختاری معدن آهنگران با تاکید برمشخص نمودن ساختار معدن است. بدین منظور با مطالعه تصاویر ماهواره ای، مدل های ارتفاع رقومی، نقشه های زمین شناسی و برداشت های صحرایی، اطلاعات مورد نیاز جمع آوری و سپس با استفاده از نرم افزارهای تخصصی (Arc GIS 10.8, Steriont, Fault Kin Win, Global Mapper ) الگوهای ساختاری شکل گرفته در معدن مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که یک گسل چپ-گرد با راستای شمالی-جنوبی که در این پژوهش گسل کوه دره غار نامیده می شود، مهمترین عامل دگرشکلی در معدن است. عملکرد این گسل باعث گردیده که توالی های سنگی در محدوده معدن دچار خمش شده و گسل های طولی در محل خمش با راستای نزدیک به هم تشکیل گردد. این گسل های طولی مجرایی مناسب جهت عبور سیالات کانه ساز بوده و مرزهای ساختاری مهمی در محدوده معدن می باشند. با توجه به راستای این گسل ها و کانی سازی در معدن، منطقه مورد مطالعه به چهار پهنه ساختاری تقسیم بندی گردیده است. پهنه یک در بخش باختری محدوده معدنی قرار دارد و مرز باختری این پهنه منطبق بر گسل دره سماق است. پهنه دوم در در خاور پهنه اول قرار دارد و مرز باختری پهنه دوم گسل دره سماق و مرز خاوری آن منطبق بر گسل تونل است. پهنه سوم محدوده معدنی آهنگران بین گسل تونل (در سمت باختر) و گسل جاده شرقی (در سمت راست) واقع شده است. مرز پهنه چهارم با پهنه سوم منطبق بر گسلی به نام گسل جاده شرقی است. پهنه دوم یکی از مناطق مهم مستعد کانی سازی در محدوده معدنی آهنگران است. پهنه سوم مهمترین بخش محدوده معدنی آهنگران از نظر کانی سازی است. این پهنه در مرکز خمش مدل چین خوردن توالی ها قرار گرفته و گسل های کششی با راستای نزدیک به هم در کانی سازی و جابجایی های بعدی نقش داشته اند.
