هدف از این مطالعه تحلیل ساختاری قطعه گسلی نهاوند در بخش میانی پهنه گسلی جوان اصلی زاگرس (Main Recent Zagros Fault ) در جنوب نهاوند است. منطقه مورد مطالعه از نظر ساختاری در پهنه سنندج - سیرجان و زاگرس مرتفع قرار گرفته استMRF. به صورت یک پهنه گسلی می باشد و از چندین قطعه گسلی تشکیل شده است. گسل نهاوند با روند شمال غرب -جنوب شرق در بخش میانی MRF و در شمال قطعه گسل درود و قلعه حاتم قرار گرفته است. این گسل با امتداد و شیبN320/70NE و طول در حدود 55 کیلومتر، باعث دگرریختی در منطقه مورد مطالعه شده است. در این مطالعه ابتدا شکستگی ها و خطواره های پهنه گسلی نهاوند با استفاده از روش های سنجش از دور، تصاویر ماهواره ای لندست و مدل سایه ارتفاعی استخراج شده است. سپس تحلیل های فرکتالی شکستگی ها و خطواره های ساختاری منطقه جهت تعیین مناطق با شکستگی بالا و مطالعات صحرایی دقیق انجام گردیده است. روند اصلی شکستگی ها شمال غرب- جنوب شرق است و این روندها مطابق با پهنه گسلی MRF در منطقه می باشد. در تحلیل فرکتال شکستگی ها در جنوب منطقه بیشترین مقدار بعد فرکتال و در شرق منطقه کمترین مقدار بعد فرکتال بدست آمده است. عامل تاثیر گذار در افزایش بعد فرکتالی منطقه مورد مطالعه، شکستگی های مرتبط با پهنه گسلی جوان اصلی زاگرس می باشد که با دور شدن از این پهنه گسلی تراکم آنها کاهش می یابد. بررسی مقاطع ساختاری ترسیم شده نشان می دهد که گسل نهاوند در شمال شهر بروجرد از طریق گسل قلعه حاتم به قطعه جنوبی متصل شده است. وجود ساختار های مثلثی شکل در محدوده مورد مطالعه نشان مولفه کششی MRF است. فعالیت گسل MRF در مسیر آبراهه ها در نزدیکی روستای ونایی باعث جابجایی راست بر و در حدود 3 کیلومتری آبراهه ها شده است. در نتیجه لغزش برای 5-10 میلیون سال پیش 1.6-3.2 سانتی متر تخمین زده شده است.
