در آیات بسیاری از قرآن کریم موضوع"تعامل و معاشرت با غیرمسلمانان" مطرح شده است. بیشتر این آیات در دو سوره "ممتحنه" و "توبه" قرار دارد. در سوره های: "آل عمران، نساء، مائده و مجادله" نیز آیاتی بدان پرداخته است. این دسته از آیات–به ظاهر- دلالت بر "منع تولّی و تعامل با غیرمسلمانان" دارد؛ اما اینکه مقصود از این "منع" چیست؟ و کدام دسته از کفّار ممنوع التولِّی هستند؟ بررسی بیشتر و دقیق تر آیات مربوط را می طلبد. نوشتار پیش رو، با روش ارائه توصیفی مباحث و مدارک و تحلیل محتوا به بررسی موضوع پرداخته است. از رهگذر این پژوهش به دست آمد که: مقصود از "تولّی ممنوع" در آیات قرآن برقراری هر گونه ارتباط دوسویه با کفار بر اساس محبّت، نصرت و پذیرش سرپرستی آنهاست. البته این امر مانع از نیکی و عدالت ورزی نسبت به کفارِ خویشاوند و کفاری که با مسلمانان ستیز و دشمنی ندارند نمی شود و ارتباط مسالمت آمیز در قالب تجارت و داد و ستد سیاسی و اشتراک و اجتماع با غیرمسلمانان در قالب معاهدات و قرار دادها، به شرط آنکه به ضرر مسلمانان نباشد و منافاتی با عزّت اسلامی نداشته باشد، مشمول تولّی ممنوع نیست.
