چکیده از جمله مسائلی که در فقه مطرح بوده و دارای آثار عملی می باشد حرمت اعانه بر اثم است.این مسئله که اعانه بر اثم حرام است یا خیر از قدیم الایام در بین فقها مطرح بوده و اکثر قریب به اتفاق آنها به حرمت اعانه بر اثم نظر داده اند. ازجمله فقهایی که به حرمت اعانه بر اثم نظر داده امام خمینی است که به حکم عقل و آیه «ولا تعاونو» و ادله نهی از منکر استدلال نموده است و به اشکالهایی که در این زمینه مطرح بوده پاسخ داده است.در قبال این نظر آیت الله خویی از معاصرین ، حرمت اعانه بر اثم را نپذیرفته و معتقد است اعانه بر اثم حرام نیست.ایشان به روایاتی که به جواز فروش انگور به کسی که خمر می سازد و روایاتی از این دست استدلال نموده و آیه «لا تعاونو» را بر حرمت اشتراک بر اثم حمل کرده و شامل اعانه بر اثم نمی داند و روایات و ادله دیگر را توجیه نموده است.بر هر یک از قول به حرمت و عدم حرمت ثمراتی مترتب می شود که در فصول پایا نامه به آنها اشاره شده است.
