پویا زمانی

ژن میوستاتین که فاکتور 8 رشد و تمایز (GDF8) نیز نامیده می شود، روی توسعه و بلوغ ماهیچه های اسکلتی اثر مهارکنندگی دارد و اگر در آن جهشی رخ دهد، سبب تغییر در اندازه و افزایش توده ماهیچه می شود. شناسایی نشانگرهای ژنتیکی، مانند جهش های ایجاد کننده ماهیچه مضاعف در ژن میوستاتین و بررسی اثر آنها در افراد حامل برای طرح ریزی برنامه های اصلاح مورد نیاز برای بهبود تولید وکیفیت لاشه نژادهای بومی گوسفند ضروری است. این پژوهش برای ارزیابی اثر جهش ماهیچه مضاعف ژن میوستاتین بر افراد حامل آن در آمیخته های مهربان – تکسل انجام شد. برای این منظور 40 راس گوسفند نژاد مهربان در مزرعه آموزشی – پژوهشی دانشگاه بوعلی سینا با اسپرم نژاد تکسل تلقیح شدند که درنتیجه ی آن تعداد 24 راس بره آمیخته متولد شدند. صفات وزن بدن بره های تولید شده از تولد تا سن یک سالگی اندازه گیری شد و ابعاد بدن آنها در سنین 6 و 9 ماهگی ثبت شد. به منظور بررسی وجود جهش ماهیچه مضاعف در بره ها از ورید گردنی خون گیری انجام شد و DNA ژنومی آنها با روش نمکی بهبود یافته استخراج شد. برای بررسی کمیت و کیفیت DNA استخراج شده از دستگاه نانودراپ و الکتروفورز در ژل آگارز یک درصد استفاده شد. برای بررسی جهش ماهیچه مضاعف تکسل در افراد آمیخته، یک جفت آغازگر طراحی شدند و با استفاده آنها، در فرایند PCR، یک قطعه به طول 151 جفت باز در بخش 3’UTR ژن مایوستاتین تکثیر شد. تکثیر قطعه مورد نظر با الکتروفورز محصولات PCR در ژل آگارز 2 درصد مورد بررسی قرار گرفت. وجود جهش مورد نظر با روش چند شکلی قطعات محدود شده (RFLP) با استفاده از آنزیم Psp1406I و الکتروفورز محصولات حاصل از هضم در ژل آگارز 2 درصد مورد بررسی قرار گرفت. برای بررسی ارتباط گروه ژنتیکی با صفات مورد بررسی از یک مدل خطی عمومی استفاده شد که در آن آثار ثابت گروه ژنتیکی، جنس و نوع تولد به عنوان متغیرهای مستقل در نظر گرفته شدند. در این تجزیه وزن های 3، 6، 9 و 12 ماهگی گوسفندان آمیخته به طور معنی داری بالاتر از گوسفندان خالص مهربان بود. همچنین ابعاد بدن افراد آمیخته، شامل عرض سینه، دور گردن، دور شکم و عرض شانه در افراد آمیخته، در 6 و 9 ماهگی به طور معنی داری بالاتر از افراد بومی بود. ارزیابی کیفی لاشه نیز نشان دهنده کیفیت بهتر و حجم بالاتر ماهیچه در لاشه افراد آمیخته در مقایسه با افراد بومی بود. نتا