پویا زمانی

آزمایش حاضر برای ارزیابی تاثیر سطوح مختلف انرژی قابل سوخت و ساز و مکمل سلنومتیونین در جیره بر ویژگی های کیفی داخلی تخم مرغ در مرغ های تخم گذار انجام شد. تعداد 144 قطعه مرغ تخم گذار سویه نیک چیک در سن 32 هفتگی در قالب آزمایش فاکتوریل 3×3 با طرح پایه کاملا تصادفی به 9 تیمار، 4 تکرار و 4 قطعه مرغ در هر تکرار اختصاص داده شدند. عوامل مورد بررسی عبارت از سطوح مختلف انرژی قابل سوخت و ساز (2800، 2900 و 3000 کیلوکالری در کیلوگرم جیره) و سطوح مختلف مکمل سلنومتیونین (صفر، 01/0 و 02/0 درصد جیره) بودند. در پایان هر هفته، از هر تکرار دو عدد تخم مرغ به طور تصادفی انتخاب و ویژگی های کیفی داخلی تخم مرغ شامل نسبت سفیده، شاخص سفیده، واحد هاو، نسبت زرده، شاخص زرده، شاخص رنگ زرده و محتوای تخم مرغ تعیین شدند. نتایج نشان دادند که در کل دوره آزمایش، تاثیر سطوح مختلف انرژی قابل سوخت و ساز جیره بر شاخص رنگ زرده، متمایل به معنی دار (10/0P<) و بر سایر ویژگی های کیفی داخلی تخم مرغ، غیرمعنی دار (05/0P>) بود. اثر سطوح مختلف مکمل سلنومتیونین در جیره و تیمارهای آزمایشی بر شاخص رنگ زرده، معنی دار (05/0P<) و بر سایر ویژگی های کیفی داخلی تخم مرغ، غیرمعنی دار (05/0P>) بود. بر طبق نتایج این مطالعه، به نظر می رسد که افزودن مکمل سلنومتیونین به جیره می تواند از طریق افزایش شاخص رنگ زرده، کیفیت تخم مرغ را در مرغ های تخم گذار بهبود بخشد.