پویا زمانی

این مطالعه به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف انرژی قابل سوخت و ساز و مکمل سلنومتیونین در جیره بر عملکرد، خصوصیات لاشه و وضعیت سیستم ایمنی جوجه های گوشتی انجام شد. تعداد 576 قطعه جوجه خروس گوشتی یک روزه سویه تجاری راس 308 در قالب آزمایش فاکتوریل 4×3 با طرح پایه کاملاً تصادفی به 12 تیمار، چهار تکرار و 12 قطعه پرنده در هر تکرار اختصاص داده شدند. عوامل مورد بررسی شامل سطوح مختلف انرژی قابل سوخت و ساز (در حد توصیه راهنمای پرورش سویه راس، 100 کیلوکالری کمتر از توصیه راهنمای پرورش سویه راس و 100 کیلوکالری بیشتر از توصیه راهنمای پرورش سویه راس) و سطوح مختلف مکمل مس - متیونین در جیره غذایی (صفر، 50، 100 و 150 میلی گرم در کیلوگرم) بودند. تیمارهای آزمایشی شامل 1- جیره شاهد (جیره حاوی انرژی قابل سوخت و ساز در حد توصیه راهنمای پرورش سویه راس بدون مکمل مس - متیونین 2- جیره حاوی انرژی قابل سوخت و ساز در حد توصیه راهنمای پرورش سویه راس و 50 قسمت در میلیون مکمل مس - متیونین 3- جیره حاوی انرژی قابل سوخت و ساز در حد توصیه راهنمای پرورش سویه راس و 100 قسمت در میلیون مکمل مس - متیونین 4- جیره حاوی انرژی قابل سوخت و ساز در حد توصیه راهنمای پرورش سویه راس و 150 قسمت در میلیون مکمل مس - متیونین 5- جیره حاوی انرژی قابل سوخت و ساز 100 کیلوکالری کمتر از راهنمای پرورش سویه راس بدون مکمل مس - متیونین 6- جیره حاوی انرژی قابل سوخت و ساز 100 کیلوکالری کمتر از راهنمای پرورش سویه راس و 50 قسمت در میلیون مکمل مس - متیونین 7- جیره حاوی انرژی قابل سوخت و ساز 100 کیلوکالری کمتر از راهنمای پرورش سویه راس و 100 قسمت در میلیون مکمل مس - متیونین 8- جیره حاوی انرژی قابل سوخت و ساز 100 کیلوکالری کمتر از راهنمای پرورش سویه راس و 150 قسمت در میلیون مکمل مس - متیونین 9- جیره حاوی انرژی قابل سوخت و ساز 100 کیلوکالری بیشتر از راهنمای پرورش سویه راس بدون مکمل مس - متیونین 10- جیره حاوی انرژی قابل سوخت و ساز 100 کیلوکالری بیشتر از راهنمای پرورش سویه راس و 50 قسمت در میلیون مکمل مس - متیونین 11- جیره حاوی انرژی قابل سوخت و ساز 100 کیلوکالری بیشتر از راهنمای پرورش سویه راس و 100 قسمت در میلیون مکمل مس – متیونین و 12- جیره حاوی انرژی قابل سوخت و ساز 100 کیلوکالری بیشتر از راهنمای پرورش سویه راس و 150 قسمت در میلیون مکمل